Voor het tweede interview in onze Hēroïne Serie spraken we met Anna Müller, een 26-jarige uitgever en filmmaker uit Berlijn. We spraken over haar eerste uitgeefproject, de film waar ze nu aan werkt en hoe ze zich voelt als vrouw die in een creatief vakgebied werkt.
Hoe ben je begonnen met het uitgeven van boeken?
Er werd altijd druk op me uitgeoefend om te schrijven omdat mijn vader schrijver was in de DDR, maar ik had nooit echt het gevoel dat ik dat kon of wilde, dus dacht ik na over hoe ik met boeken kon werken zonder zelf te schrijven. Zo is het idee (om uitgever te worden) begonnen. Toen drie jaar geleden mijn favoriete plek in Berlijn sloot, de Kingsize bar, werd mijn eerste project geboren. Het leek me beter om de bar te laten voortleven door er een heel boek over te maken.
Door welke schrijvers wilde je uitgever worden?
Dat is eigenlijk een goede vraag, ik heb daar eerlijk gezegd nooit echt over nagedacht. Ik denk dat het boek dat me het meest is bijgebleven altijd The Catcher in the Rye is geweest, maar ik weet niet of dat het boek was dat me naar het uitgeven heeft geleid. Ik denk dat dat meer een filmidee was dat ik had.
Wat lees je op dit moment?
Ik lees Thomas Brasch, hij was een vriend van mijn vader, de toneelschrijver Heiner Müller. Ik lees nu zijn gedichten, ze zijn echt mooi, ik heb ze nog niet eerder gelezen.
Wat voor soort boeken wil je het liefst uitgeven?
Ik zou zeggen romans. We hebben tot nu toe vooral korte verhalen gepubliceerd, maar romans zijn boeken waarin je een tijdje in die wereld leeft en dat is wat ik er zo aan waardeer.
Waar werk je op dit moment aan?
Op dit moment probeer ik me te verdiepen in film. Ik werk samen met mijn moeder aan een documentaire over mijn vader. Hij stierf toen ik drie was en ik heb hem nooit echt leren kennen. Mijn moeder is filmmaker en ik heb haar geweldige films zien maken. Ik dacht, waarom niet mijn vader beter leren kennen en waarom niet werken met de vrouw in mijn leven, mijn moeder. Ik wil een soort roadtrip-film maken, de wereld rondreizen en mensen vragen wat hij voor hen betekende, wat zijn teksten voor hen betekenden, zijn toneelstukken, mijn familie beter leren kennen en mijn wortels.
Lees ons interview met Anna's moeder, filmmaker en fotograaf, Brigitte Maria Mayer
Welke richting zou je carrière op willen gaan?
Een droomproject zou The Catcher in the Rye als film zijn. Maar dat is onmogelijk omdat je de rechten niet kunt krijgen. Ik heb gehoord dat veel mensen het al geprobeerd hebben. Dat zou mijn absolute droomproject zijn om er een film van te maken. Ik wil ook nog steeds publiceren, ik hou er echt van om met teksten te werken. Ik werk graag met schrijvers en ik denk dat het een medium is dat het verdient om ondersteund te worden. We leven in een tijd waarin het steeds makkelijker wordt om je eigen ding te doen en je eigen bedrijf op te zetten, vooral als vrouw, en ik denk dat er veel steun is.
Hoe voelt het om een vrouw te zijn in een creatief vakgebied?
Ik denk dat het steeds makkelijker wordt om als vrouw in een creatief vakgebied te werken, hoewel er nog steeds grenzen zijn over hoe mensen samenwerken en hoe vrouwen zouden moeten werken. Maar ik vind het fijn dat je nu vrijer en opener kunt zijn over wat je wilt en hoe je het wilt hebben en je kunt je eigen soort universum creëren rond datgene waar je van houdt.
Denk je dat het feit dat je een vrouw bent je werk op de een of andere manier beïnvloedt?
Natuurlijk doet het dat, heel erg. Ik denk dat er een pijn is waarmee we geboren worden en die er altijd is. Ik denk dat werken aan projecten die we graag doen onze manier is om uit die pijnlijke situatie te komen. Ik denk dat het de manier is om jezelf echt te voelen.
Wat hoop je dat er in de toekomst zal veranderen voor vrouwen?
Ik bedoel dat er nog veel te doen is, ik denk dat het belangrijkste is om niet te zeggen 'oh we zijn nu zo ver gekomen, er is niets meer te doen, we zijn goed, we hoeven nu geen feministen meer te zijn'. Er zal altijd een vorm van ongelijkheid zijn, ik denk niet dat er ooit een einde komt aan de strijd voor vrouwen en mannen.
Hēroïne Series is een verzameling interviews met vrouwen die de geest van een heldin belichamen. Het zijn mondige moderne vrouwen die zelfverzekerd zijn in veel aspecten van hun leven en tegelijkertijd andere vrouwen steunen.